Review: Doraemon: Story of Seasons (PC)

De Story of Seasons-serie bestaat al vrij lang en wordt al lang beschouwd als de pionier van het landbouwspelgenre, ondanks het wat ingewikkelde verhaal hier in het Westen. En ik heb altijd genoten van de rustige en aangename sfeer. Maar wat gebeurt er als je dat samenvoegt met een van Japans meest iconische series aller tijden? Dat is wat we vandaag gaan bekijken met de release van Doraemon Story of Seasons: Friends of the Great Kingdom.

Dit is een stand-alone vervolg op de eerste Doraemon Story of Seasons game, uitgebracht in 2019, als een samenwerking tussen Marvelous en Bandai Namco, waarbij de laatste het merk Doraemon sterk pusht in het westerse gebied.

Ondanks dat is het moeilijk om het te vergelijken met de hoofdreeks, omdat het, afgezien van de personages, verder een eigen verhaal is omdat je voor het grootste deel van de tijd speelt als zijn vriend Noby, met Doraemon zelf die een achterbank neemt en alleen verschijnt tijdens cutscenes, of als je een bepaalde modus inschakelt, maar daarover later meer.

Het verhaal begint wanneer Noby en zijn vrienden allemaal van huis weglopen na een meningsverschil met hun ouders. Noby stelt voor dat ze naar een andere wereld achter de sterren moeten reizen. En zo, met de hulp van Doraemon, vertrekken ze in een raket rechtstreeks naar een planeet die erg op de aarde lijkt, waar ze een jonge jongen ontmoeten die Lumis heet. Nadat hij zijn wonden heeft verzorgd, stelt hij hen voor aan een oude vervallen boerderij waar zijn overleden vader voor zorgde.

Helaas gaat het niet zo goed met het vijftal, want de koningin van het koninkrijk roept hen op. Ze neemt Doraemon’s Gadgets in beslag vanwege hun potentiële “bedreiging” voor het koninkrijk, waaronder helaas ook het ruimteschip dat nodig is om terug te keren naar hun thuisplaneet. In een poging om het vertrouwen van de koningin terug te winnen, moet je de boerderij nieuw leven inblazen en vriendschap sluiten met de stedelingen, zodat Hare Hoogheid, in al haar genade, al je spullen teruggeeft.

Wat betreft de gameplay, wel… het is Story of Seasons. Er valt niet veel over te zeggen. Dit klinkt misschien negatief, maar het is precies zoals de serie zich altijd heeft voorgesteld. Je hebt de landbouwtaken, zoals je gewassen water geven, je dieren verzorgen en je producten verzenden, en daarnaast heb je ook nog mijnbouw, vissen en insecten vangen. Ik moet wel zeggen dat ik blij verrast was dat bepaalde elementen die in de laatste mainline-titels zijn weggelaten, weer terug zijn. Met name het vangen van bugs, dat we niet meer hebben gezien sinds Story of Seasons: Trio of Towns.

In vergelijking met het eerste spel zijn er een aantal verbeteringen in de levenskwaliteit aangebracht, met als een van de belangrijkste veranderingen de toevoeging van een To-Do Lijst, die je laat weten wat je nog moet doen om verder te komen in het verhaal. Verder geven het Bulletin Board en de menu’s je nu de openingstijden van belangrijke winkels en starttijden van evenementen, zodat je je tijd beter kunt beheren. De kunststijl blijft ook de klassieke aquarelstijl, maar ik vond de typografische keuzes deze keer veel beter bij het bekijken van screenshots van zijn voorganger.

Niet alles is echter rozengeur en maneschijn, vooral wat betreft de kaart in het spel, die aanvankelijk erg verwarrend is. Omdat het een vast perspectief gebruikt, lijken sommige paden in het spel niet helemaal op de kaart, dus het kan even duren voordat je begrijpt waar elk pad naartoe leidt.

Bovendien is er ook de frustratie die je krijgt met je armzalige 10-item slot bag, die alarmerend snel vol raakt. Natuurlijk kunnen beide punten later worden afgezwakt: de eerste heeft een vrij te spelen Doraemon-gadget dat helpt en de tweede kan worden opgewaardeerd door een aardige cent uit te geven in de General Store. Toch maakt dit het vroege spel in het begin een beetje frustrerend.

Hoewel de To-Do Lijst nu een optie is, is de wereld aan je voeten. Er zijn geen tijdslimieten of deadlines om onnodige druk toe te voegen. Je kunt je dagen doorbrengen zo lang als je wilt zonder je zorgen te maken over eisen of een dreigend slecht einde boven je hoofd als je er te lang over doet, wat bijdraagt aan het schilderachtige en chille karakter dat de Story of Seasons-titels nog nooit hebben gehad.

Een andere leuke toevoeging is de offline multiplayer modus. Door twee controllers aan te sluiten kan een tweede speler Doraemon besturen terwijl jij Noby bestuurt. Dit zorgt voor een grotere efficiëntie bij het uitvoeren van boerderijtaken, maar wat wel opvalt is dat Noby en Doraemon hun uithoudingsvermogen delen. Dus hoewel je taken veel sneller kunt uitvoeren met een tweede speler, moeten jullie allebei rekening houden met die factor, tenzij jullie allebei in de kliniek willen belanden van uitputting.

De tijd verloopt een beetje anders dan in zijn voorganger. Aanvankelijk stond één seconde gelijk aan één in-game minuut, maar in Friends of the Great Kingdom is dat vertraagd tot twee seconden per in-game minuut. Het gevolg is dat je in de beginfase van het spel ongetwijfeld veel vrije tijd hebt, waarbij je knelpunt in het begin alleen je uithoudingsvermogen en de eerder genoemde kleine tas zijn. Gelukkig kun je die problemen grotendeels opvangen naarmate je je gereedschap verbetert en gewassen verkoopt.

Als je verder in het spel komt, zie je hoe de gadgets van Doraemon het spelverloop veranderen. Je krijgt bijvoorbeeld de Anywhere Door, die je kunt gebruiken om overal op de kaart te komen, een Rain Cloud die de gewassen voor je besproeit, en zelfs een fluit waarmee Nobito onder water kan zwemmen, waardoor je meer plaatsen kunt verkennen. Met verschillende gadgets te verkrijgen, het zet het hele feit dat Doraemon heeft “een Gadget voor ongeveer alles,” zoals te zien in zijn cartoons.

Door het collaboratieve karakter is een andere feature uit de mainline games afwezig: Romantiek. Of tenminste, niet in een zin die je misschien gewend bent als je een Story of Seasons-spel hebt gespeeld. Maar dat werkt in zijn voordeel, want niet iedereen is hypergericht op romantiek. En dat zou ook niet werken gezien de jeugdige hoofdpersoon. Toch kun je relatief gemakkelijk bevriend raken met de stedelingen en samen genieten van festivals. Nog voor ik de 15e lentedag had bereikt, was Lumis al bijna op weg naar een groen hart, en ik heb hem niet eens zoveel cadeaus gegeven.

Doraemon Story of Seasons: Friends of the Great Kingdom is een uitstekend vervolg op een toch al heerlijk spel, dat datgene wat zijn voorganger al geweldig deed nog verder verbetert met meer locaties om te verkennen. Zelfs als je geen greintje van de Doraemon-serie kent, kun je nog steeds genieten van de schattige interacties tussen Noby en zijn vrienden, omdat het in wezen Story of Seasons is, maar met een paar tweaks en verbeteringen die passen bij de esthetiek.