Review: Guardians of the Galaxy (PC)
Een paar jaren geleden waren ze letterlijk niemand, nu kan niemand naast de Guardians of the Galaxy kijken. Dit team van B-listers bestaande uit onder andere een 80’s kid, een knaagdier en een boom is gegroeid tot een multimedia franchise dat zeker en vast niet onderdoet voor de Avengers zelf. Een spel kon uiteraard niet uitblijven, zeker niet nadat de Avengers er ook eentje kregen!
Het verhaal van de Guardians moeten we jullie niet uitleggen, maar deze Guardians benodigen mogelijk net iets meer uitleg. Het gaat hier immers niet om de MCU Guardians, maar om die uit de comics. Dit wil vooral zeggen dat we Chris Pratt en Dave Bautista inruilen voor nieuwe designs die dichter bij hun comic wederhelften liggen. Dit is vooral voelbaar bij de designs van Gamora en Drax, maar ook Star-Lord zonder masker ziet er beduidend anders uit.
Ook het verhaal heeft zijn eigentijdse twist. Het heelal is immers aan het bekomen van een oorlog tussen Thanos en de Nova Corps (iets wat in de MCU gewoonweg nooit heeft plaatsgevonden). In deze periode van relatieve vrede besluit Star-Lord om een team huurhelden op te starten met de gezichten die ons allen bekend zijn. Na een aantal opdrachten komen ze een sekte op het spoor dat uiteindelijk uit is op de vernietiging van het heelal. Het is aan Star-Lord en co om dit dan ook te stoppen!
Het spel is een hybride systeem van tactical 3rd person shooter en RPG. Hoewel het RPG stuk zeer licht is. Je speelt vooral als Star-Lord die zich een weg moet banen door gesprekken met zijn vrienden en rivalen. Verder ligt de nadruk van het spel vooral op het shooter stuk. Op dat vlak doet het spel ons vooral denken aan Mass Effect 2 en zijn bekende squad-based combat. Net zoals Shepard, is Star-Lord geen eenmansleger. Hij kan hier en daar een vijand alleen aan, maar de hulp van de andere Guardians is broodnodig om vijanden te verslaan.
Dit doe je vooral dankzij gebruik van Guardians Mode. Guardians Mode is een interface die Star-Lord gebruikt om orders te geven aan zijn teamleden. Zonder jou instructie, gaan de Guardians vooral hun basic aanvallen uitvoeren. Zonde van je tijd gezien deze weinig schade doen en geen speciale effecten hebben. Naast deze speciale effecten, houdt het spel bij welke aanvallen je gebruikt en bouw je doorheen het gevecht een meter op vergelijkbaar met de style meter van Devil May Cry. Hoe hoger de bar, hoe meer schade. Krijg je hem vol, dan kan je samen met heel je team een super aanval uitvoeren. Verder kan Star-Lord ook gaan voor Huddle waarbij het team even praat en een peptalk krijgt van hem. Doe je het goed, dan gaat de performance van je team tijdelijk naar omhoog.
Naast de combat ga je ook veel omgevingen verkennen doorheen dit Marvel universum. De nadruk hierbij ligt op het gebruik van zowel Star-Lord’s unieke krachten als die van de andere guardians om puzzels op te lossen. Zo kan Gamora muren opklauteren, smijt Drazx met stenen en kan Rocket in kleine tunnels klimmen. Dit vormt een welgekomen afwisseling van de bikkelharde actie segmenten.
Qua graphics hebben we alvast geen klachten. Zoals we Eidos kennen, staat het spel sterk op vlak van grafische pracht en praal. Iedereen weet nog goed genoeg hoe degelijk de Tomb Raider games eruit zagen. Qua geluid hebben we niet enkel subliem stemwerk, maar ook geweldige 80’s muziek waaronder EUROPE’s The Final Countdown, Bonnie Tyler’s Holding Out for a Hero, Blondie’s Call Me, A-ha’s Take On Me, Bobby McFerrin’s Don’t Worry Be Happy, en uiteraard Rick Astley’s Never Gonna Give You Up.
Guardians of The Galaxy is een spel dat het vooral heeft van zijn kwaliteit. De developers begrijpen de materie en willen jullie een ervaring bieden dat niet onderdoet voor de kwaliteit van de films. Wie dus fan is van dit team, moet het spel zeker aan de tand voelen!
