Review: World of Final Fantasy (PlayStation 4)

Als reeks is Final Fantasy niet meer weg te denken binnen de gamingwereld. Deze langlopende reeks met vijftien genummerde telgen en bijna evenveel spin-offs was integraal bij het vormen van de JRPG en blijft nog steeds één van de bekendste voorbeelden van dit genre. Fans van deze reeks gaan al generaties mee en houden deze reeks dan ook nauw bij hun hart. Om deze fans blij te maken bestaat nu World of Final Fantasy, een liefdesbrief van Square Enix richting zijn eigen fans en reeks!

World of Final Fantasy volgt de avonturen van broer en zus Lann en Reynn in de sprookjesachtige wereld van Grymoire. Deze wereld staat buiten die van ons en wordt bewoond door de Lilikins, kleine wezentjes met schattige proporties. Lann en Reynn zijn hun geheugen kwijt en hopen door hun avonturen in deze wereld die terug te krijgen, maar in hun weg staan een groot aantal monsters genaamd Mirages die Lann en Reynn kunnen controleren door ze op Pokémon-achtige wijze te vangen in een energiebal. Door de Mirages te leren beheersen, zullen ze hopelijk dichter en dichter bij hun verleden komen en het ontrafelen van de plannen van de geheimzinnige Bahamutian Empire die de wereld terroriseert. Doorheen hun tocht zullen Lann en Reynn ook bekende locaties en personages uit verschillende Final Fantasy games bezoeken en ontmoeten zoals de stad Cornelia en de Warrior of Light uit het origineel spel. Een geweldig hulde aan de vorige games!

De generale gameplay bestaat vooral uit het bezoeken van locaties in samenspraak met het verhaal en het doorkruisen van kerkers die, zoals het hoort, vaak veel kleine gevechten en een groot gevecht op het einde bevatten. Deze kerkers bevatten uiteraard ook enkele puzzels die je, door middel van je Mirages, moet oplossen. Voorbeelden hiervan zijn de Gimme Golems die een voorwerp eisen uit de kerker die vaak niet te vinden is zonder de juiste Mirage en weegschalen die enkel activeren als je de juiste soort Mirage erop zet. Op zich is deze manier van kerkers maken een beetje ouderwets, maar wij kunnen het zeker smaken gezien het spel draait rond nostalgie en deze formule nog steeds hoog scoort bij andere RPG’s zoals de Zelda reeks.

Qua gevechten gebruikt het spel het bekende Active Time Battle systeem, een reliek uit de oudere tijden van deze reeks, maar nog steeds een favoriet van veel spelers. Afhankelijk van de snelheid van het personage, zal deze sneller aan de beurt komen om een aanval of magie te kunnen uitvoeren om zo een dynamisch gevecht te creeren, hoewel er ook de mogelijkheid om het spel te vragen om te wachten en om het verloop van het gevecht te versnellen voor wie niet wil wachten. Aan het begin van het spel zullen Lann en Reynn alleen vechten tegen de verschillende Mirages die hen belagen, maar algauw zullen ze hun eigen team samenstellen. Vier Mirages kunnen naast Lann en Reynn vechten, maar het gevecht wordt pas echt interessant als het Stacking Systeem gebruikt wordt. Elke Mirage heeft een classificatie op basis van hun grootte die gaat van Small naar Medium tot Large. Lann en Reynn zelf zijn Large, maar kunnen ook een Lilikin vorm aannemen zodat ze Medium worden. Door een Small op een Medium te zetten en die twee dan op een Large te zetten, kan een Stack gemaakt worden waarbij twee monsters op Lann en Reynn rijden of waarbij Lann en Reynn met een monstertje op hun hoofd op een groot monster rijden. Een Stack combineert de statistieken van de personages waardoor deze veel sterker is dan de drie delen apart en waardoor deze veel sterkere aanvallen kan gebruiken. Toch moet je opletten gezien de vijand na herhaaldelijke aanvallen je Stack kan doen opvallen en dit leidt uiteraard tot gevaarlijke situaties… zeker als de vijanden zelf ook een Stack hebben gevormd! Na elk gevecht vergaren personages ervaringspunten en kunnen ze levels omhoog gaan, waardoor ze verder kunnen geraken in hun eigen Mirage Board om zo sterker te worden en nieuwe aanvallen aan te leren. Met dit gevechtsysteem combineert World of Final Fantasy iets oud en vertrouwd met iets nieuw en verfrissend. Het resultaat is zeker en vast de moeite!

Grafisch ziet het spel er super uit en laadt alles heel vlot. Het spel moet het vooral hebben van zijn esthetiek die schattigheid met de designs van Final Fantasy veteraan Tetsuya Nomura combineert. Daarnaast bevat de muziek niet enkel originele tracks, maar ook nog eens nieuwe versies van oudere liedjes gemaakt door Masashi Hamauzu, vooral bekend voor zijn werk aan het spel Final Fantasy X. Van ons krijgt het stemwerk ook zeer veel lof. World of Final Fantasy staat vooral dankzij de dynamiek van zijn hoofdpersonages en dit komt zeker en vast tot uiting in de interacties tussen hoofdpersonages Lann en Reynn die enorm goed vertolkt zijn. Hun relatie als broer en zus komt zeer mooi tot zijn recht is één van de betere performances die we dit jaar al gezien hebben.

World of Final Fantasy is duidelijk een lofzang naar de reeks en diens fans, maar dit blijft toch wel een beetje op de achtergrond. Fans zullen uiteraard meer hebben aan de vele referenties, maar dit zou de leek zeker niet mogen afschrikken. Het spel is sowieso een zeer degelijke JRPG met monster-catching elementen die gesmaakt kan worden door een groot aantal spelers. Een aanrader van formaat!