Review: Dragonball Xenoverse 2 (PlayStation 4)
Hoeveel Dragonball games hebben we al tegenwoordig? Een twintigtal of meer? Het is verbazingwekkend, maar waar… het universum van Akira Toriyama blijft maar fans bekoren met zijn inventieve aesthetic en de levendige avonturen die daarin gebeuren. Nergens is dit meer waar als in Japan, waar er een trend is bij Dragonball games om what if scenario’s uit te bouwen. De Dragonball Heroes games staan bekend daarvoor, Dragonball Xenoverse liet je al rondspelen met de tijdslijn van de reeks en de aankomende Dragonball Fusions laat je zelfs personages naar believen fuseren. Meer dan genoeg fanfiction voor iedereen en dat verkoopt! We zijn dan ook niet verwonderd dat Xenoverse 2, het vervolg op het uiterst succesvol eerste Xenoverse spel, in onze brievenbus is beland!
Dragonball Xenoverse 2 is een rechtstreeks vervolg op het eerste spel dat al via DLC een beetje werd gehint. Na zijn avonturen in de reeks werd personage Trunks lid van een organisatie dat de tijdslijn bewaakt van heel de reeks en samen met zijn partner, het hoofdpersonage van het eerste spel, heeft hij het universum al meermaals kunnen redden. In het tweede spel maak jij weer een personage aan naar jouw stijl en believen om de nieuwe elite agent van de Time Patrol te worden en de tijdslijn te bewaken. Slechteriken Towa en Mira uit het eerste spel hebben weer hun zinnen gezet op het vernietigen van onze vrienden uit de reeks en ze krijgen deze keer hulp van allerlei slechteriken uit de Dragonball films die ontbraken uit het eerste spel zoals Turles, Slug, Cooler, Janemba en uiteraard de enige echte Broly. Gelukkig krijg je hulp van Trunks en diens partner in deze strijd… en als je nog je data hebt van het eerste spel dan zal deze partner jouw personage zijn uit Xenoverse 1! Een leuke verrassing voor fans van het origineel!
Xenoverse 2 is niet echt een spel dat probeert zijn voorganger revolutionair te veranderen. Het is meer van wat het origineel spel goed maakte met een nieuw verhaal en vooral veel verbeteringen. Het gevechtsysteem is letterlijk hetzelfde met al zijn goede en slechte kanten. Gelukkig konden velen de hybride tussen RPG en fighting game wel smaken, waardoor dit een zeer goede zet was. Verder is ook de moeilijkheidsgraad aangepast om het spel toegankelijker te maken. Waar je in het origineel spel veel muren zou tegenkomen die je enkel kon overbruggen door te grinden in zijmissies tot je personage sterker was, door te jagen op bepaalde sterkere aanvallen/kleren of door voorwerpen te gebruiken, is dit in het tweede spel zelden het geval. De uitdaging blijft, zeker in de zijmissies, behouden, maar je hebt minder ruimte om fouten te maken bij het uitbouwen van je personage en meer mogelijkheden om je eigen stijl te ontwikkelen zonder dat je personage daardoor zwakker dan hij normaal zou zijn. Je kan dus volledig je eigen Dragonball evenbeeld maken en laten vechten zoals jij zelf wilt zonder dat je moeten vrezen voor zijn kracht doorheen het spel
.
Dit merken we ook bij de keuze van kledij en ras van je tegenstander. In Xenoverse 1 hadden Saiyans een duidelijk oneerlijk voordeel, net zoals in de reeks overigens, omdat ze Super Saiyan konden worden en hierdoor een korte tijd oneindig Super en Ultimate aanvallen konden afvuren. Nu is de Super Saiyan vorm gewoon een kracht boost in ruil voor bepaalde nadelen terwijl andere rassen hun eigen transformaties krijgen. Namekians kunnen nu, net zoals de gevreesde King Piccolo, een reus vorm aannemen, Majin kunnen veranderen in de verschrikkelijke Kid Buu en leden van Frieza’s ras kunnen Frieza’s nieuwe gouden vorm aannemen. Mensen krijgen daarnaast een heel mooie knipoog naar de originele reeks door de vaardigheid te krijgen om Goku’s oude Nimbus wolk en Power Pole te gebruiken in een gevecht. Nu hebben alle rassen een min of meer eerlijk voordeel tegenover elkaar. Wie echter zijn personage wil kleden zonder te moeten letten op statistieken, kan kledij fuseren om daarmee een QQBang te maken. Dit zijn voorwerpen die de statistieken van kledingstukken overschrijven, waardoor je dus vrij bent om jezelf te kleden zoals je wilt en toch even sterk te blijven als hiervoor. Het is duidelijk dat ze de fouten van het vorig spel waarbij spelers haast verplicht waren om een specifiek personage te maken indien ze competitief wilden spelen willen vermijden.
Naast het nieuwe verhaal en de nadruk op balans qua personages en vechten, is de grootste nieuwigheid de stad van het spel. Waar je in het vorig spel vastzit aan het kleine en moeilijk te doorreizen Tokitoki City, kan je in het nieuwe Canton City vrij lopen, teleporteren, hoverboarden en uiteraard vliegen! Het leuke aan deze nieuwe en vooral grotere stad is dat er heel veel verborgen dingen te ontdekken zijn en zijmissies te onthullen. In de stad kan je verschillende iconische personages vinden die je met alle plezier kun aanvallen leren, maar het leukste is vooral de time rifts die je toelaten om naar plaatsen en tijden in het Dragonball universum te gaan buiten missies en interacties hebben met de personages daar. Zo kan je het vertrouwen winnen van de Namekians, lid worden van Frieza’s leger, de derde Saiyaman worden of uiteraard Vegeta’s gezin bezoeken om zo de trainingspartner van de prins der Saiyans te worden.
Kortom, zelfs buiten de gevechten is er veel te doen en dat is een beetje de essentie van Xenoverse 2. Het is meer van Xenoverse 1 in een verbeterd jasje en veel meer nadruk op content dan het eerste spel. Alles stond op punt qua systeem, graphics en geluid dus er kon meer moeite gestoken worden in het maken van meer speelplezier voor de fans van de reeks en daar is iedereen meer dan blij mee. Als je dus het eerste spel tof vond, dan moet je het tweede zeker in huis halen. Zoek je nog een interessante fighting game met een nadruk op RPG elementen, neem dan zeker een kijkje. Ben je echter een Dragonball fan die het eerste spel niet gespeeld heeft, dan raden we je als rasechte fans aan om het spel in huis te halen. Je zal niet teleurgesteld zijn!