Review: Final Fantasy VII Remake Intergrade (PlayStation 5)

Een van de betere games van 2020 was Final Fantasy VII Remake, een titel die het begin markeerde van een ambitieus – en zeker winstgevend – project waarmee Square Enix zijn PlayStation-klassieker wil herinterpreteren in een avontuur met meerdere afleveringen met AAA-productiewaarden. Wat er in het volgende stuk zal gebeuren, daar hebben we het raden nog naar, maar om ons te paaien krijgen we een updated release op PS5 met extra content!

Final Fantasy VII Remake Intergrade is een nieuwe versie van Final Fantasy VII Remake die gebruik maakt van de kracht van de PlayStation 5 om wat levenskwaliteit te verbeteren en verschillende aanpassingen aan het visuele gedeelte aan te brengen. Hierdoor is het tot nu toe de best uitziende en best draaiende versie van Final Fantasy VII Remake geworden,  tenminste, tot er eventueel een PC versie schijnt.

Maar wat verandert er precies? Er zijn verschillende aanpassingen, waarvan de meest opvallende de lichting en textures zijn. De originele game kreeg hier en daar kritiek omdat de PlayStation 4 de hoge kwaliteit van de textures niet volledig en correct kon redeneren met pop-in tot gevolg. De PlayStation 5 kan dat uiteraard wel. De verschillen zijn zelfs niet eens subtiel. Het verschil in kwaliteit is als dag en nacht van start to finish.  Ook is er nu plaats voor verschillende kwaliteitsmodi. Zo kan je de voorkeur geven aan visuele fideliteit aan 4K/30fps of performance modus om zo te spelen aan 1440p maar dan 60fps. Gelet op de vloeiende action-RPG combat is dit dag en nacht verschil. Ook de laadtijden zijn haast onbestaand. Kortom, qua levenskwaliteit scoort het sterk.

De grote prijs is echter niet de verbeterde grafische pracht en praal, maar de INTERmission content met als ster, onze favoriete ninja Yuffie. In INTERmission volgen we Yuffie op haar missie om Shinra te infiltreren om zeldzame materia te stelen. Om dit te doen sluit hij zich aan bij een van de AVALANCHE-cellen en Sonon Kusakabe, een ninja die heeft deelgenomen aan de Wutai-oorlog en die een eitje te pellen heeft met Shinra. De gebeurtenissen in het verhaal vinden plaats kort nadat Cloud, Tifa en Barret Reactor 5 hebben opgeblazen en voordat de massieve metalen plaat instort boven op Sector 7.

Het verhaal van INTERmission is eenvoudig en pretentieloos. Het dient als een aanvulling op het origineel spel en diept de wereld verder uit. Daardoor is het buitengewoon interessant voor fans, omdat het dient als een kleine preview van wat we kunnen verwachten in de volgende afleveringen. Het biedt soortgelijke gameplay aan als het origineel met hier en daar nieuwe vijanden en omgevingen. De belangrijkste nieuwigheid is Yuffie als nieuw speelbaar personage en ze is zeer leuk om te gebruiken dankzij haar lange- en korteafstandsaanvallen. Met haar melee-aanvallen richt Yuffie fysieke schade aan, terwijl haar langetermijnaanvallen elementaire schade aanrichten. Ze heeft een soortgelijke dieptegang als de andere personages. Interessant is het feit dat Sonon niet speelbaar is, een beetje zoals Red XIII in het origineel.

Een andere nieuwigheid van INTERmission is Fort Condor, een minigame uit het origineel in een nieuw jasje. In dit geval is het een soort tower defense-strategiespel in de stijl van Clash Royale. Daarin moet je verschillende eenheden selecteren om de drie torens van je vijand te verslaan. Het is eenvoudig en enigszins vermakelijk, maar niet genoeg om me te boeien en me af te leiden van de hoofdmissie.  Een extraatje dus.

De INTERmission zelf telt ongeveer 6 uur aan content, wat behoorlijk is voor een DLC dat op zichzelf 20 euro kost. Gelet op het feit dat de PlayStation 5 nieuwigheden qua levenskwaliteit gratis zijn voor eigenaars van het origineel, zit je qua prijs/kwaliteit best wel snor. Wie dus de beste versie deze topper wil spelen, kan het ook nog eens goedkoop doen!