Review: Ghostwire: Tokyo (PC)

Met een griezelige Japanse sfeer, sterke horrorelementen en een first-person perspectief die ons zou toelaten om zeer dicht nabij de actie te vertoeven maakte Ghostwire: Tokyo zeer zware beloftes indertijd op E3! Vandaag hebben we het in onze handen en we zullen zien of het deze beloftes kan inlassen!

Het team achter dit spel zijn in ieder geval geen leken. Stuk voor stuk zijn het veteranen van de Japanse industrie met als koploper niet minder dan Shinji Mikami, bekend van onder andere de Resident Evil reeks. Meer dan genoeg Japanse vaardigheid om dit spel te dragen en laten we duidelijk zijn, dit spel is heel Japans. Het team heeft met bijzonder veel liefde de omgevingen binnen en buiten Shibuya gebouwd om ons een haast Yakuza-achtige beleving te geven van het bekende district. Dit is gekoppeld aan diepe thematiek gelinkt aan Japans volksgeloof en shinto cultuur die voor het Westen misschien raar zal overkomen, maar die enorm authentiek overkomt.

Maar waar gaat het spel over? Op een duistere nacht wordt Akito omvergereden op de Scamble Crossing in Shibuya. Een geluk bij een ongeluk echter, want niet lang daarna wordt Shibuya omringd door een mist die de zielen uit mensen hun lichamen haalt. De ziel van Akito is echter veilig omdat hij net daarvoor dood ging. De geest van een dode exorcist genaamd KK neemt het lichaam van Akito gedeeltelijk over, waardoor deze weer tot leven komt in een soort symbiotische relatie. KK kan weer rondstappen en Akito heeft toegang tot de exorcist krachten van KK waarmee hij wind, vuur en water kan manipuleren.

Zodra dit gebeurd, verschijnen de Outsiders. Deze vijandige entiteiten, die weg hebben van spoken en Slenderman, komen de zielen verorberen die dankzij de mist zijn vrijgekomen. Niet lang daarna spreekt een geheimzinnige man die een Hanya masker draait (de heer op de cover) de bevolking van Shibuya aan en eist hij hun zielen. Dit kan Akito uiteraard niet schelen want hij wil zijn zus, die momenteel in een ziekenhuis in Shibuya ligt, gaan redden. Bij aankomst blijkt dat ze al gekidnapt is door de slechterik en dat ze speciale krachten zou hebben. Akito en KK zullen moeten samenwerken om Akito’s zus, en daarmee heel Shibuya, te redden terwijl ze het mysterie achter de mist doorgronden.

Ghostwire: Tokyo speelt als een first-person shooter met parkour elementen. Een beetje een mix van Mirror’s Edge en Deus Ex. Merendeel van het spel zal je rondlopen, met NPC’s praten, rondspeuren voor sidequests en vooral vijanden neerhalen. Akito heeft toegang tot bepaalde parkour vaardigheden zoals een grappling hook waarmee hij via Tengu (een soort rondvliegende vogelman) naar de top van gebouwen kan vliegen en een glide waarmee hij tijdelijk kan zweven. Hierdoor wordt het spel veel verticaler wat de verborgen collectables, zoals zielen, maskers, etc., ten goede komt. Akito heeft een paranormaal zintuig waarmee hij tijdelijke deze items kan zien doorheen muren. Er is dus altijd iets te verzamelen! Het is zeker en vast geen parkour niveau Mirror’s Edge maar het kan zeker zijn rol vervullen.

Qua combat zal je vaak gebruik moeten maken van KK’s paranormale gaves waarmee je wind, water en vuur kogels kunt schieten. Je hebt ook de optie om een pijl en boog te gebruiken als je wil. Al deze wapens hebben een aparte energiemeter die neertelt na elk gebruik. Dit zijn min of meer je kogels. Deze wapens hebben allen hun sterke en zwakke kanten, zeker qua schaarsheid. Wind is je zwakste wapen, maar je kan overal kogels vinden terwijl je met vuur groot ravage kunt verrichten met de schaarsheid van kogels als limiet.

Na elk gevechten, na elke missie/zijmissie en zodra je je vergaarde zielen naar een veilig onderkomen buiten Shibuya hebt gestuurd, zal je ervaringspunten krijgen en zo levels omhoog gaan. Dit verhoogt niet enkel je levenspunten, maar je krijgt ook punten om in je vaardigheden te steken om ze te versterken. Zo kan je je favoriete wapens versterken  of Akito meer voordelen geven in het parkour gedeelte van het spel. Kortom, ongeacht wat je doet, je zal sterker worden. Het spel zit boordevol zijmissies waarin je paranormale activiteiten moet onderzoeken samen met KK en speciale uitdagingen die verschijnen onderweg naar het volgend doel!

Qua graphics ziet het spel er geweldig uit en vooral de animaties en het design van de spelwereld verdienen veel lof. De effecten rond Akito’s handen terwijl je allerlei exorcisme moves uitvoert zijn een genot om te zien terwijl de wereld bruist van detail. Verschillende locaties in Shibuya zijn zeer realistisch nagebouwd tot op de posters die aan de muren hangen en de locaties van minuscule bordjes. Hier is duidelijk veel werk in gestoken en we merken het duidelijk! De soundtrack is zeer sfeervol en de stemacteurs zijn zeker en vast geen onbekenden voor de gebeten anime fan!

Ghostwire: Tokyo biedt een ervaring die we op de markt nog niet hadden. Een paranormaal avontuur in een mega-gedetailleerde renditie van Shibuya is toch wel iets speciaal en zeker de moeite om eens te proberen. Een aanrader!