Review: Naruto to Boruto: Shinobi Strikers (PlayStation 4)

Ja, jullie lezen het goed. Het is nogmaals tijd voor een Naruto spel! Doorheen de jaren hebben we er al zoveel gespeeld, dat het allemaal een beetje ineen begint te vloeien… maar wacht? Wat is dit? Multiplayer focus? Eigen ninja maken? Studeren onder ninja leermeesters in VR? Dames en heren, welkom bij Naruto to Boruto: Shinobi Strikers! De nieuwste telg binnen de wereld van Naruto videogames!

Wie hier op deze website zit te lezen, heeft geen introductie nodig bij de avonturen van onze favoriete oranje ninja en diens nageslacht. Jawel, de legende van Boruto’s pa is ouder dan sommige cosplayers! Wat jullie wel moeten weten is dat dit spel zich afspeelt na dit verhaal. Er is een wereldkampioenschap voor ninja’s aan de gang en jij bent geselecteerd om mee te doen aan deze wedstrijd. Na je reis naar het bekende ninja dorp Konoha krijg je een introductie rond de gameplay systemen door bekende ninja meester Kakashi en nodigt Naruto je persoonlijk uit om mee te doen! Jawadde!

Het spel verloop van Shinobi Strikers is eigenlijk zeer eenvoudig. Dankzij de focus op multiplayer ligt de nadruk duidelijk op het spelen van matches. Als prijs krijg je dan ninja scrolls die je random outfits en wapens geven, ervaringspunten die je toelaten om in rang te stijgen en goud munten die je toelaten om dingen te kopen. Je kan ook in de leer gaan bij verschillende ninja grootmeesters in de VR arena. Door missies te vervullen kan je hun jutsu en outfits voor jezelf vrijspelen om zo je ninja OC tot in de puntjes aan te passen zoals jij het zelf wilt!

Bij start van het spel en na het vrijspelen van je tutorials kan je bij verschillende plaatsen terecht. De Shop is waar je je scrolls en geldstukken kunt omruilen voor coole outfits/wapens en de Inn laat je dan weer toe om je personage aan te passen qua uiterlijk, bewapening en jutsu. Dit had eigenlijk samengevoegd moeten worden gezien de ene voortvloeit naar het andere. Daarnaast kan je bij Sasuke je VR ninja meester selecteren. Aan de start van het spel krijg je keuze uit een paar basisopties zoals Naruto, Sasuke en Sakura, maar door bij meer meesters in de leer te gaan, speel je andere leermeesters vrij. Bij Kakashi kan je single-player trainingsmissies spelen die ook in teamverband te doen zijn. Het leuke hieraan is dat er een aantal missies zijn die geïnspireerd zijn op iconische momenten in de manga zoals de test die Naruto en Sakura moesten uitvoeren waarbij ze belletjes van Kakashi moesten stelen. Een single-player modus is het allesbehalve, maar voor wie de bekendere Naruto momenten met zijn OC eens wil doorspelen is dit toch wel mooi meegenomen. Je krijgt er ook drops en ervaringspunten voor je ninja leermeester uit, dus je tijd is niet verspild.

Merendeel van je tijd zal je echter bij de Hokage Estate spenderen. Daar is immers de grote multiplayer modus. Gevechten zijn altijd vier tegen vier en komen in vier smaken. Barrier Battle, Base Battle, Combat Battle en Flag Battle. Combat Battle en Flag Battle behoeven weinig uitleg. Bij de ene moet je elkaar tot moes slaan en bij de andere moet je elkaar tot moes slaan en dan elkaars vlag stelen. De twee andere zijn gevechten waarbij je plaatsen op de kaart moet veroveren of verdedigen om zo punten te verkrijgen en je team naar de overwinning te leiden. Dit zijn best wel standaard modi in veel multiplayer games en we kunnen niet zeggen dat ze hier onpassend zijn. De verschillende arena’s zijn goed uitgedacht en werken bij alle soorten gevechten min of meer gelijkaardig waardoor je deze snel gewoon kunt worden en tactisch kunt gebruiken.

Tactiek is inderdaad zeer belangrijk in deze matches gezien je altijd vier tegen vier zult spelen. Elke speler na elke keer sterven zijn type personage veranderen naar een andere stijl om zo tegemoet te komen aan het team van de vijanden en de stijlen van zijn teamleden. Er zijn vier mogelijke stijlen beschikbaar. Melee zijn personages zoals Naruto die vooral op vijanden slaan met hun vuisten en jutsu van dichtbij. Ranged zijn dan weer geïnspireerd op Sasuke en vallen van ver aan. Support is dichter bij personages zoals Sakura die vooral genezen en buffen. Als laatste hebben we Defense vechters die vooral vijanden belemmeren en barrières kunnen opwerpen. Dit lijkt misschien niet zo interessant, maar gezien drie van de vier matches bestaan uit iets verdedigen, zij het een locatie of vlag, zal je blij zijn als één van je teamleden je opeens kan omringen in een grote berg net voordat er een vuurbal inslaat op je teder, ontvlambaar lichaam. De stijl die je kiest bepaalt ook welke wapens en jutsu je kan meenemen. Een defensieve speler zal bijvoorbeeld geen toegang hebben tot Naruto’s bekende Rasengan, maar je moet dan ook niet verwachten dat een mêlee personages je veel zal kunnen genezen. Je kan overigens drie jutsu’s meenemen. Twee gewone en één ultieme jutsu. De gewone kan je wanneer je wilt gebruiken en gaan dan op cooldown terwijl de ultieme enkel bruikbaar is na even te vechten. Bij de Inn kan je per stijl je bewapening en jutsu’s selecteren zodat je vier loadouts hebt per gevecht. Hoe je deze tactisch gebruikt ligt aan jezelf en je team, maar we merken al dat de balans zeer goed zit. Elke stijl heeft zijn eigen nut en zowel sterke als zwakke punten waardoor de ervaring zeer gebalanceerd aanvoelt.

De graphics van het spel zien er zeer goed uit. Er werd gegaan voor een cartoony, cell-shaded stijl die past bij de originele animatie van Naruto, maar zowel de arena’s als de effecten van de verschillende jutsu zien er denderend uit in beweging. Door de stijl zijn de laadtijden ook betrekkelijk kort, wat een multiplayer game siert. Het geluid is ook van hoge kwaliteit en we hebben keuze tussen zowel de Engelse als de Japanse stemacteurs. Fans hebben hier zeker niet te klagen.

Shinobi Strikers is als multiplayer ervaring zeer geslaagd. Er is een degelijke balans en het speelt vlot. Dit komt echter ten koste van een single-player ervaring en dat is een beetje zonde. Dit gezegd zijnde is dit zeker een vast een ervaring met ballen waar menig fan zijn stoutste ninja dromen in kwijt kan. Een aanrader van formaat.