Review: Pindakaas en Sushi 2 (Boek)
Pindakaas en sushi is een combinatie die we niet graag op ons bord zouden hebben (hoewel een onigiri met een hart van pindakaas nog zou meevallen), maar wel eentje die we graag in boekformaat krijgen. Eind vorig jaar werden wij benaderd door Nederlandse schrijver Roderick Leeuwenhart met zijn boek “Pindakaas en Sushi “, een unieke jeugdroman dat zich afspeelt op een anime conventie. Deze hebben we met veel plezier gelezen en een exemplaar hiervan ging naar één gelukkige cosplayster zodat ook zij kon genieten van dit verhaal. Vandaag voelen we het vervolg genaamd “Pindakaas en Sushi 2” aan de tand om te zien of de heer Leeuwenhart het nog steeds in zich heeft.
Het originele “Pindakaas en Sushi” boek volgde de avonturen van de jonge Marle die naar een anime conventie gaat om verslag te doen in de hoop toegelaten te worden tot een opleiding journalistiek maar uiteindelijk verliefd wordt op een cosplayer genaamd Florian en na een zoektocht van een weekend vond ze niet enkel haar cosplay ridder, maar ze bouwde vriendschappen op en zette haar eerste stappen in de wondere wereld van anime en manga om een volwaarde japanofiel te worden. Een mooi concept met een afgerond einde waar we ons zeer goed bij voelden.
Het tweede boek volgt de ervaringen van Marle, haar liefje Florian en hun vriendengroep opnieuw. Na twee jaar zijn ze nu eindelijk volwassen genoeg om de grote overtocht naar het land van de rijzende zon te wagen en de mekka van elke japanofiel te bezoeken. Jullie lezen het goed. Ze gaan naar Japan. Tijdens de reis worden de vrienden echter geconfronteerd met hun eigen persoonlijkheden, elkaars geheimen en de maskers die ze dragen tegenover elkaar. Kan hun vriendschap deze ervaringen doorstaan?
Op een basis niveau zou je denken dat “Pindakaas en Sushi 2” net zoals zijn voorganger vooral een informatief beeld geeft van een bepaald facet van de cultuur van de japanofiel. Het eerste boek handelt over de ervaringen die je kan hebben op een anime conventie terwijl het tweede boek zich richt op de ervaringen van de onvermijdelijke reis naar het beloofde land. Tot op een zeker punt is dit zeker en vast een degelijke interpretatie. Auteur Roderick Leeuwenhart heeft duidelijk zijn hart op de juiste plaats bij het schrijven van deze roman en weet ons te bekoren met informatie en beschrijvingen van bezienswaardigheden en mythes uit Japan alsook events zoals de gevreesde Comiket, de monsterconventie van Japan waarvan de verhalen over de rijen, de merchandise en de talloze gevallen van gedehydrateerde bezoekers haast legendarisch zijn. Als verkenningsroman kan dat zeker en vast tellen.
Het boek is echter veel meer dan enkel een verhaaltje over een groep geeks die tijdens de zomervakantie het Japanse volk gaan lastig vallen. Het valt duidelijk in de categorie van romans voor jong volwassenen en daar zorgen de personages voor. Marle en co zijn mensen met weinig ervaring, slechte kanten en uiteraard hun eigen fouten. Dit maakt ze menselijk en dat is hier wat het verhaal drijft. Het land van de rijzende zon is een mooie context, maar aan het hart van de narratief staat de interactie tussen de hoofdpersonages centraal en dat is uiteindelijk hoe het hoort. Op zich kan elke schrijver een groep personages bij de neus nemen en hen door een vreemde omgeving vol feitjes opgezocht op Wikipedia leiden, maar enkel een degelijke schrijver kan daar een verhaal aan koppelen dat voortouw neemt en die feitjes gebruikt om zichzelf te verrijken. Leeuwenhart slaagt hier duidelijk in.
Als roman slaagt “Pindakaas en Sushi 2” erin om ons te boeien van start tot einde en net als zijn voorganger zijn het de personages die het verhaal drijven op een manier die natuurlijk overkomt. Bij het lezen voelden we ons alsof we de belevenissen van de vrienden volgden als een soap en net zoals een goede soap was het einde best wel onverwacht. Wij zien alvast uit naar het volgende deel van deze reeks om te zien waarheen de auteur het verhaal zal leiden. Hopelijk genieten jullie in de toekomst met ons mee van het slot op deze trilogie!