Review: Trials of Mana (Switch)

Square Enix is de laatste jaren goed bezig aan zijn diversificatie strategie. Waar eens het bedrijf het vooral moest hebben van zijn grote kaskrakers zoals de meest recentste Final Fantasy, begint het meer en meer focus te leggen op het hernieuwen en verbeteren van hun oudere games in de hoop deze te verpatsen aan een nieuw doelpubliek. Wij kregen vandaag Trials of Mana op Switch voorgeschoteld, een strakke en vriendelijke JRPG die menig mensen bekend zal lijken!

Trials of Mana is stiekem een remake van een veel ouder SNES spel dat velen bekend in de oren zal klinken. Seiken Densetsu 2, hier bekend als Secret of Mana, was een kaskraker die indertijd op gelijk niveau stond met andere toppers, maar door omstandigheden werd deze reeks niet verder naar het westen gebracht. Een spijtige zaak gezien de opvolger ervan, Seiken Densetsu 3, stiekem een cultklassieker werd. Deze kon uiteraard niet in het Engels gespeeld worden tot recent, maar het internet kon het niet nalaten om deze te vertalen. In sommige contreien was dan ook veel hype voor deze remake.

Jawel, remake. Trials of Mana bevat integraal het verhaal en het klassieke gevoel van het origineel, maar is overgoten met nieuwe graphics en modern game design. Hierdoor voelt het vertrouwd en retro, maar evenzeer modern aan. Dit klassiek gevoel begint immers zodra je het spel opstart. Trials of Mana speelt zich af in een wereld waar een godin besloot de mensheid te beschermen door de acht Benevodons, monsters met afschuwelijke krachten, de verslaan met de Sword of Mana.  De monsters werden dan verzegeld in de mana stones en de godin, volledig op van de moeite, werd een boom waaruit mana, de magische energie van de wereld, begon te vloeien. Aan de voet van de boom rust uiteraard het legendarisch wapen waarmee ze de mensheid heeft gered. Het spel begint veel later, in tijden waarin de kracht van de mana begint te verzwakken. Verschillende kwaadaardige lieden smeden een plan om de Benevodons vrij te laten en hen voor hun kar te spannen. Het is aan zes verschillende mensen om hen tegen te houden, elk met hun eigen redenen en verhalen.

Trials of Mana was indertijd zeer interessant om zijn gevarieerde opening en de manier waarop het verhaal zich aanpaste aan je personages. Aan het begin van het spel kies je drie personages van de zes die je uiteindelijke team zullen vormen. Afhankelijk van je keuze zal het start van het verhaal volledig anders zijn en zal ook de slechterik anders zijn. Dit is nog steeds zo in de remake. Je zal dus verschillende keren het spel moeten doorspelen om alles gezien te hebben. Dit mag ook wel gezien hoe gevarieerd de omgevingen zijn en hoeveel je kan verzamelen.

Het spel speelt zoals een vrij traditionele JRPG met vooral actie combat. Square Enix heeft duidelijk het zout gehaald bij zijn succes met Dragon Quest XI en gaat voor een heel kleurrijk esthetiek met een actieve combat. Terwijl je rondloopt en steden en kerkers doorkruist zal je vaak vijanden tegenkomen waarmee je rechtstreeks in conflict zal treden. De verwachting is dan ook dat je actief aanvalt en ontwijkt. Vaardigheden kunnen ook uiteraard gebruikt worden. Tijdens het vechten bouw je een meter op die kan gaan tot 200% waarmee je speciale aanvallen kunt gebruiken om het tij te keren. An sich is het systeem niet zeer complex, maar het is diep genoeg opdat het interessant blijft. Uiteraard ga je na gevechten ervaringspunten bijkrijgen die je zullen leiden tot hogere levels, betere statistieken en meer aanvallen. Op een bepaald punt kan je specialisaties van je personages ook veranderen door hun classes aan te passen. Een voorbeeld hiervan is vechtersbaas Duran die algauw kan kiezen om zich te specialiseren naar Knight of Gladiator. Deze keuze past zijn vaardigheden, statistieken en mogelijkheden qua equipment uiteraard ook. Je kan dus je drie personages in allerlei richtingen uitsturen om je eigen dynamiek te creëren tijdens gevechten. Het spel biedt je ook bonus ervaringspunten aan indien je een mooi resultaat levert bij gevechten, speciaal voor de harde spelers!

Qua graphics spreken we van een heel kleurrijke esthetiek die, helaas, een beetje gelimiteerd is door de Switch. Pop-in en onduidelijke textures komen wel vaker voor doordat dit een port was van de sterkere PlayStation 4 versie. Dit gezegd zijnde doet dit weinig aan de ervaring en is dit een degelijke ruil voor draagbaarheid. De soundtrack van veteraan Hiroki Kikuta komt in deze release zeker tot zijn recht, wat uiteraard een groot pluspunt is.

Trials of Mana brengt ons iets klassiek (en voor velen onbekend) in een nieuw, fris jasje. De ervaring druipt van kwaliteit en zal menig JRPG-fan bekoren. Een aanrader voor de fans van het genre!