Review: Dragonball Xenoverse (PlayStation 4)
KAMEHAMEHA! Toen we deze wondermooie kreet hoorden en Goku voor het eerst zagen transformeren in een blonde halfgod wisten we dat we verliefd waren. Niet op Goku zelf uiteraard (hoewel we moeten toegeven dat hij er wel heel gespierd uitziet…) maar op Dragonball Z. Deze langlopende reeks was ook bij ons te zien op 2BE, het toenmalige Kanaal 2 samen met andere reeksen zoals Gundam Wing. Het veroverde dan ook menig harten in Vlaanderen van kinderen die later zouden opgroeien tot zware animefans en cosplayers.
Dragonball Xenoverse is dan ook het 15de vechtspel dat uitkomt sinds de start van de vernieuwde Budokai reeks op de PlayStation 2 en met fans op de PlayStation 3 en PlayStation 4 moest Namco Bandai zijn best te doen om de legende van Goku en vrienden ook naar de volgende generatie te brengen. De grote vraag is nu of het hen degelijk gelukt is!
In Dragonball Xenoverse neem jij de rol aan van een krijger die door de grote draak Shenron is opgeroepen om Trunks te helpen. Trunks is nu immers een agent bij de Time Patrol, een organisatie die moet ingrijpen als mensen proberen de geschiedenis te veranderen. Twee slechteriken, Towa en Mira, zijn momenteel aan het werk om de geschiedenis van Dragonball Z te veranderen en daar moeten jullie natuurlijk een stokje voor te steken!
Nadat je de Time Patrol modus start (een andere naam voor de verhaal modus) mag je zelf je eigen personage maken om mee te strijden. Dit kan een mens, een Saiyan, een Namekian, een Buu of een lid van Frieza’s ras zijn. Naast je uiterlijk kan je ook je vechtstijl bepalen met nadruk op projectielen, gevechtsmoves of een meer gebalanceerde stijl. De verhaal modus bestaat erin de stad van Tokitoki City te verkennen en missies al vechtend te volbrengen om zo sterker te worden en geld te verdienen. Deze missies kan je alleen doen of in team met andere spelers, maar als je alleen vecht krijg je natuurlijk meer winsten. Door sterker te worden, geld te verdienen, nieuwe kleren te kopen (en je hebt een groot assortiment van kleren uit de Dragonball reeks) en te trainen onder de legendarische figuren van de reeks, wordt je sterk genoeg om de verhaal missies aan te kunnen. Wij kozen uiteraard Vegeta (wie anders?) als onze meester en nadat we met trots ons Saiyan harnas kochten waren we klaar voor ons eerste serieus gevecht tegen… Radditz.
Uiteraard moet je beginnen bij Radditz, maar om het interessant te houden zijn alle gevechten uit de Dragonball Z reeks net iets anders. Zo is Radditz deze keer sterk genoeg om Goku af te schudden en moet je samen met Piccolo en Goku de strijd aangaan tegen Radditz. Later zullen bijvoorbeeld de Saibamen van Nappa veel sterker zijn waardoor je moet ingrijpen opdat Goku niet tegen Nappa en Vegeta tegelijk moet vechten of zal Ginyu het lichaam van Vegeta overnemen om Goku te verslaan, etc. Het zijn dit soort kleine twists de het oud verhaal nieuw leven inblazen en ervoor zorgen dat het deze keer wel interessant is om de verhaal modus te spelen!
Het vechtsysteem zelf laat je toe om jezelf voort te bewegen op een grote arena met veel bergen, huizen, etc. om te gebruiken voor de strategische zielen onder ons. Het rondvliegen is in het begin een beetje lastig, maar dat went uiteindelijk wel. Met de toetsen kan je uiteraard combo’s maken van snelle en zware aanvallen, kleine energiestootjes afvuren of aanvallen ontwijken. De L1 knop laat je toe om te verdedigen, R1 om je vizier vast te zetten op je vijand en de pijltjes om voorwerpen te gebruiken. We zijn hier echter niet voor dit soort kleine aanvallen, maar voor het echte werk. Door R2 ingedrukt te kan je kiezen om je zware energiestoten of gevechtscombo’s te gebruiken. Deze moet je uiteraard wel strategisch gebruiken omdat dit Ki kost. Geen Ki? Geen Kamehameha. Door L2 en R2 kan je aan je ultieme aanvallen. Wil je grootse schade aanricht in ruil voor een groot stuk je van je Ki? Dan moet je hier zijn.
Een leuk concept dat is het feit dat gevechten kunnen oplopen tot een vier versus vier strijd. Je kan je natuurlijk inbeelden dat zo een groot aantal vechtersbazen op het scherm chaotisch is en soms is dat ook zo, maar het levert ook heel dynamische gevechten op. Door het groot aantal personages en combinaties gebeurt het wel vaker dat bepaalde personages op elkaars aanwezigheid en aanvallen reageren waardoor de actie en conversatie nooit echt stilvalt. Het cinematische gehalte van de gevechten ligt hoog. Dit wordt natuurlijk enorm geholpen door de stijlvolle cellshaded graphics en de nadruk op blitse gevechtsanimatie alsook de strakke energieaanvallen. Kortom, alles ziet eruit zoals we zouden verwachten van de reeks waardoor de gevechten er ook veel beter uitkomen. Ook de aanwezigheid van de originele stemacteurs uit de Japanse en Engelse dub gekoppeld aan degelijke vechtmuziek en effecten raken ons op de juiste plaats in ons fan hart. We voelen dat dit een spel is gemaakt door fans van de reeks en als fans kunnen we dit ook appreciëren.
Dragonball Xenoverse is een geslaagde eerste stap in de nieuwe generatie consoles en wij hebben het dan ook met alle plezier gespeeld. De presentatie, het interessant verhaal en de verbeterde gameplay maken van dit spel een strak pakje die ons doet dorsten naar meer. Als dit de standaard gaat zijn voor Dragonball Z games op de PlayStation 4, dan zijn wel enorm gerust voor de volgende gaming generatie!
