Review: Tales of Arise (PC)

Bandai Namco’s Tales-franchise heeft gedurende zijn legendarische 25-jarige geschiedenis zichzelf bewezen dankzij zijn kenmerkende esthetiek en mechanics. Anime-geïnspireerde look, hoge fantasie en lineaire gevechten zijn allemaal kenmerken van een Tales spel en door deze stijl heeft de reeks aan populariteit gewonnen en zichzelf kunnen onderscheiden van andere reeksen zoals Final Fantasy. Tales of Arise is daarom een belangrijke evolutionaire stap. Slimme gameplay-veranderingen, Unreal Engine 4-vergrotingen en een volwassen verhaal met een boeiende selectie speelbare personages zijn een frisse wind in de reeks die we daarom ook niet kunnen negeren

Van openhartige gesprekken bij een knapperend haardvuur tot bedwelmende ontmoetingen met gedrochten met tentakels, Tales of Arise jongleert met verschillende plezierige events en mist zelden zijn doel. Toen ik geen vee aan het fokken was voor het verhogen van de stats van maaltijdingrediënten of het brengen van zeldzaam erts naar lokale smeden, was ik aan het vissen in een afgelegen paradijs of had ik contact met verdwaalde uilen in ruil voor gekke cosmetica. Een hele reeks boeiende nevenactiviteiten is een welkome uitstel omdat Tales of Arise allesbehalve een reis met een lage inzet is. Ik heb tientallen uren besteed aan het doorworstelen van intense sociaal-politieke kwesties zoals racisme, autoritarisme en psychologische ziektes. Deze thematieken vormen de centrale motivatie voor de personages en komen daarom niet oppervlakkig op.

 Hoofdpersonen Alphen en Shionne zijn misschien reisgenoten, maar ze zijn, allegorisch gezien, werelden uit elkaar. Een eeuwenlange rassenoorlog tussen de technologisch bedreven Renans en de naturalistische Dahnans heeft zijn hoogtepunt bereikt in werkkampen, toezichtstaten en ongebreidelde haat tussen de volkeren. Denk wereldoorlog 2 maar het zijn hippies tegen technonazi’s.  Bovendien patrouilleren de door Renan gemaakte wezens, Zeugles genaamd, in de verre uithoeken van Dahna  om het leven van deze boomknuffelaars zuur te maken. Alphen en Shionne vullen elkaar echter goed aan. De ene is een ridder met geheugenverlies die fungeert als droge tank terwijl de andere een opgefokte DPS met geweren is. Kortom, dit onwaarschijnlijk duo gaat in deze wereld het verschil maken.

Het opmerkelijke niveau van verfijning in het verhaal van Arise wordt ook visueel uitgedrukt. De rijken van Dahna herbergen prachtige geografie zoals zinderende canyons met uitzicht op lavameren en een winter wonderland met glinsterende sneeuwlagen. Toch waren kerkersegmenten zoals eeuwenoude rioleringssystemen, verlaten ruïnes en kastelen met meerdere verdiepingen die afhankelijk waren van droge puzzelontwerpen ook van de partij om ons die oldschool dungeon-crawling ervaring voor te schotelen.

Gevechten zijn natuurlijk de crux van de ervaring van een JRPG en Tales of Arise weet daarbij zeker wat het doet. Overal waar je komt zal je Zeugels en andere wezen treffen die het pad bemoeilijken. De minimalistische UI verhult de technische dieptegang van de gevechten. De timing van je Artes en het gebruik van de juiste elementen voor de job maken al het verschil, zeker naarmate je party vergroot en je meer opties krijgt. Al deze personages hebben hun eigen unieke sterke punten en je zal vaak moeten wisselen om de juiste persoon om de juiste plaats te hebben voor een specifieke vijand. Doe het correct en je vijanden zullen beven bij de krachtige combinaties die je personages uitvoeren. Lukt het toch niet om makkelijk te winnen, wat uiteraard te verwachten is bij bazen, dan kan je nog altijd grinden, boosts verkrijgen via eten, de AI van je party aanpassen en jagen op zeldzame vijanden voor betere wapens. Kortom, alles wat je doet zal je op één andere manier sterker maken.

Qua graphics draait het spel in ieder geval lekker met strakke animaties en designs die ook vele flashy aanvallen bevatten. Gekoppeld aan de voorgenoemde sfeervolle omgevingen hadden we altijd wel iets moois om naar te kijken. Qua stemwerk en muziek weten we dat we bij Tales in goede handen zijn.

 Tales of Arise is experimenteel maar tegelijkertijd voelt het zeer bekend aan. Het probeert de formule te verbeteren zonder al te zot te doen. Hierdoor komt het spel vertrouw, maar toch verfrissend over. Zeker en vast een aanraden!