Review: Scarlet Nexus (PlayStation 5)
Scarlet Nexus is een nieuwe game gemaakt door voormalige Tales of-ontwikkelaars die een nieuw en uniek genre, genaamd brainpunk, wilden ontwikkelen. Het belooft strakke action gameplay in een anime jasje. Vandaag voelen we dit spel dan ook aan de tand om te zien of het effectief de noemer “brain punk” waard is.
Scarlet Nexus speelt zich af in de toekomst waar merendeel van de mensen een psionic hormoon en unieke hersenkrachten hebben ontwikkeld. De regering rekruteert een aantal van deze mensen voor de Other Suppression Force, een gespecialiseerde militaire eenheid die vecht tegen The Others, herrsenetende monsters met een unieke esthetiek. De leden van OSF gebruiken bij hun dagdagelijke taken het SAS-systeem, een soort neurale link die hun hersenen verbinden met andere squadronleden, het OSF-mainframe en zelfs delen van de stadsinfrastructuur, maar alleen nadat het systeem tijdens de training in hun hersenen is geduwd.
Je speelt ofwel als Kasane Randall, een begaafde en ietwat mysterieuze OSF-rekruut, of als Yuito Sumeragi, telg van de stichtende familie van de stad en een alleskunner. Beide verhalen lopen in parallel en je wilt ze beiden spelen omdat ze elkaar complementeren. Kasane’s verhaal dan vooral op de voorgrond van de gebeurtenissen terwijl Yuito’s verhaal meer uitdiepend is.
Qua gameplay zelf kan je het spel vergelijken met Trails of Cold Steel en Persona 5 in de zin dat er stukken zijn waarbij je je focus legt op uitdiepen van interpersoonlijke relaties en het dagdagelijkse terwijl er een duidelijke shift in gameplay komt tijdens de missies en de actie gedeeltes. Als je Tales of-games hebt gespeeld, heb je een goed idee van wat je hier kunt verwachten. Elk personage is dieper dan ze in eerste instantie lijken, en de eclectische mix van persoonlijkheden zorgt voor een interessante cast. Bijna iedereen krijgt op zijn minst enige tijd in de schijnwerpers.
Of je nu Yuito of Kasane bent, tijdens gevechten zal je je moeten behelpen met je psychokinetische vaardigheden. Dat betekent dat je grote voorwerpen mag rondgooien, en ja, het is net zo belachelijk leuk als het klinkt. Door gewone aanvallen uit te voeren, kan je meer en meer mentale kracht opbouwen totdat gevechten ontaarden in ware chaos. Je teamgenoten helpen je verder op weg en openen interessante strategische opties. Zo kan je je krachten combineren die van je teamleden of de krachten van de vrienden waar je goede vrienden mee bent lenen.
Na gevechten kan je je krachten ook verder versterken door gebruik van de Brain Map, een soort levelingsysteem. In het algemeen vertoont de combat een strakke dieptegang zonder overweldigend te worden. Het is dan ook zeer vergelijkbaar met het gevoel dat de Tales Of-games je geven, waarbij er vanalles gaande is, maar je nooit het gevoel hebt dat er teveel gaande is.
Qua grafische pracht en praal zit Scarlet Nexus zeker goed. De anime aesthetic werkt zeker bij de thematiek en gekoppeld aan de kracht van de PlayStation 5 ziet alles er zeer degelijk uit. De soundtrack is sfeervol met rustige, eerder jazzy accenten. Het stemwerk is wat we sowieso al gewoon zijn van de betere Bandai Namco games.
Scarlet Nexus is duidelijk een experiment van zijn ontwikkelaars, maar het zijn ook geen leken in het vak. Ze weten waar ze mee bezig zijn en het geheel is zeker en vast de moeite. Als één van de eerste grote next-gen anime RPG’s is dit al zeer verdienstelijke poging en de moeite om in huis te halen!